مدالهای ایران را در این دوره یوسف کرمی با رنگ طلایی،مهدی بیباک و مهدی نوایی با رنگ نقره و بهزاد خداداد، هادی ساعی، علیرضا نصرآزادانی، حمید ریحانی و مهروز ساعی و افسانه شیخی با رنگ برنز به ارمغان آوردند. در پایان رقابتهای تکواندو بازیهای آسیایی قطر، تیم ملی کره جنوبی با 9طلا، یک نقره و یک برنز در جایگاه نخست این رقابتها ایستاد و چین با 3طلا، یک نقره و دو برنز دوم شد.
اما یوسف کرمی جوان 23ساله ایرانی که در بازیهای دور قبل در جایگاه پنجمی بازیهای آسیایی متوقف شده بود این بار پس از یک دوره آمادگی کامل و با یک خیز طلایی توانست مدالطلای تیم ملی تکواندو ایران را در بازیهای 2006 دوحه به چنگ آورد. او که دارنده مدال برنز المپیک 2004 آتن نیز هست درباره حضورش در پانزدهمین دوره بازیهای آسیایی دوحه و کسب مدال طلا گفت: در بازیهای آسیایی بوسان در دوره قبل با ناداوری، مانع کسب افتخار من شدند و مرا به ناحق در مقابل یک کرهای بازنده اعلام کردند و از آن زمان تاکنون من منتظر بودم تا حقم را بگیرم و امروز خوشحالم که با کسب مدال طلا برای کشورم از کرهایها انتقام گرفتم.
وی گفته است که قصد دارد با همین روحیه و آمادگی در رقابتهای جهانی شرکت کند و در 2008 پکن نیز مدال طلا را بگیرد. اما در بازیهای دوحه چند اتفاق دیگر هم شامل حال تیم ملی تکواندو ایران شد که یکی تغییر رنگ مدال طلایی مهدی بیباک به نقره بود. او که در سیزدهمین دوره بازیهای آسیایی مرد طلایی شده بود این بار با اعتراض به مدال نقره اکتفا کرد.
مسئولان فدراسیون تکواندو ایران نیز به ناداوری و تضییع حق بیباک به کنفدراسیون تکواندو شکایت کردند .کنفدراسیون اعلام کرد که در بازبینی فیلم بازیها حقی ضایع نشده است. به هر حال بیباک نیز میتواند با حفظ روحیه و آمادگی بیشتر حق طلایی خود را در بازیهای دیگر جهانی محرز و زنده کند، یعنی همان کاری که یوسف کرمی با صبر و انتظار سرانجام به دست آورد.
اما هادی ساعی نیز در این بازیها علیرغم انتظار به مدال برنز دست یافت. او در حاشیه این بازیها گفته است که دوست دارم در بازیهای المپیک پکن حاضر باشم و در آنجا برنز خود را به طلا تبدیل کنم.
هادی ساعی گفته است که ما نماینده ایران هستیم و آرزو میکنم هر کس که به نمایندگی از جامعه ورزش ایران به مسابقات جهانی اعزام میشود؛ دست پر برگردد، زیرا من طعم تلخ دست خالی برگشتن را چشیدهام! اما در مسابقات پانزدهمین دوره بازیهای آسیایی دوحه زنان نیز خوب درخشیدند و با وجود همه مباحث پیشرو دو مدال برنز را به تیم ملی ایران هدیه کردند.
دهمین دوره بازیهای آسیایی سئول
نخستین بار در دهمین بازیهای آسیایی سئول در کره جنوبی 1986 بود که رشته تکواندو در کنار 13رشته ورزشی اعزامی به بازیهای آسیایی توسط ایران اعزام شد و 5ورزشکار تکواندوکار ایرانی در این بازیها شرکت کردند که حاصل این حضور یک مدال طلا و یک نقره برای کشورمان بود. مدال طلا را ابراهیم قادری در وزن 58کیلوگرمی و مدال نقره را علی حاجیپور در وزن 70 کیلوگرم به دست آوردند. در این دوره زنان شرکت نداشتند.
دوازدهمین دوره بازیهای آسیایی هیروشیما
در دوازدهمین دوره بازیهای آسیایی ژاپن-هیروشیما در سال 1994 برابر با 1373 تعداد 4ورزشکار تکواندوکار ایرانی در میان 17رشته ورزشی دیگر شرکت کردند که در مجموع این ورزشکاران توانستند یک مدال طلا، دو نقره و یک برنز را به چنگ آورند. فریبرز عسگری در وزن 70کیلوگرم مدال طلا، ابراهیم سعادتی در وزن 76 کیلوگرم و فرزاد ذرخش در وزن 83+ کیلوگرم نقره و مجید امین ترابی در وزن83 کیلوگرم برنز گرفتند.
سیزدهمین دوره بازیهای آسیایی بانکوک
اما در سیزدهمین دوره بازیهای آسیایی بانکوک در تایلند در سال 1998 ایران در کنار 35 رشته ورزشی 6ورزشکار مرد رشته تکواندو نیز شرکت داد که در این بازیها نیز تکواندو کاران یک مدال طلا، یک نقره و سه برنز برای ایران به دست آوردند. در آن دوره مهدی بیباک در وزن سوم مدال طلا گرفت و مجید افلاکی در وزن ششم مدال نقره، بیژن مقانلو در وزن چهارم ، مجید امین ترابی در وزن هفتم و در وزن هشتم حسن اصلانلو مدال برنز گرفتند. در این دوره نیز بانوان حضور نداشتند.
چهاردهمین دوره بازیهای آسیایی بوسان
اما در چهاردهمین دوره بازیهای آسیایی بوسان در کره جنوبی برای نخستین بار سه زن تکواندوکار ایران نیز در کنار 6مرد ورزشکار به بوسان اعزام شدند که در این بازیها بود که اولین مدال برنز زنان در رشته تکواندو توسط پروانه محمدتقی پور تهرانی در وزن سوم به دست آمد و دو مقام پنجمی نیز در وزنهای دوم و چهارم برای مرضیه اسدی و طیبه فدایی نژاد ثبت شد.
اما مردان تکواندوکار در این بازیها یک مدال طلا، یک نقره و یک برنز به دست آوردند که مدال طلا برای هادی ساعی در وزن پنجم، مدال نقره برای بهزاد خداداد در وزن دوم و مدال برنز برای مجید افلاکی در وزن ششم به گردن آویخته شد. در این بازیها امید غلامزاده و یوسف کرمی و هادی افشار مقام پنجم را گرفتند و هیچ مدالی به دست نیاوردند. در این بازیها بود که یوسف کرمی به ناداوری شکایت کرد و تلاش خود را کرد تا در پانزدهمین دوره با گرفتن مدال طلا، حق حتمی خود را اثبات کند.
پانزدهمین دوره بازیهای آسیایی دوحه
در پانزدهمین دوره بازیهای آسیایی 2006 دوحه – قطر بانوان تکواندوکار ایران در هر 6سهمیه مجاز، شرکت کردند. در این دوره، تیم ملی ایران با کسب یک مدال طلا، 2نقره و 6برنز، رکورد مدالهای رنگارنگ را در رشته تکواندو زد و مهمتر اینکه دو زن تکواندوکار یعنی مهروز ساعی و افسانه شیخی نیز توانستند مدال برنز را به گردن بیاویزند.
مدال طلای ایران را یوسف کرمی به دست آورد و مهدی بیباک با بدشانسی و شکایت مدال نقره گرفت و مهدی نوایی نیز مدال نقره گرفت.اما بهزاد خداداد، علیرضا نصرآزادانی، هادی ساعی، مهروز ساعی، افسانه شیخی و حمید ریحانی همگی به مدال بزنز دست یافتند که حاصل کار همه اعضای تیم ملی تکواندو ایران در دوحه، کسب مقام سومی آسیا شد.
رقابت در کنار 5 قهرمان جهان و المپیک
اما مهروز ساعی در این بازیها در وزنی رقابت کرد و مدال گرفت که پنج قهرمان جهان و المپیک حضور داشتند.او گفت: در وزن هفتم، 10تکواندو کار حضور داشتند که 5 نفر آنان قهرمان جهان بودند و نماینده چین نیز که قهرمان شد، در آتن در یک وزن بالاتر قهرمان شده بود اما در این بازیها در وزن هفتم شرکت کرده بود.
مهروز ساعی که به قول خود عمل کرد و مدال برنز را به گردن آویخت، در روز مسابقه به بهترین شکل عمل کرد تا با شکست حریف قدرتمند فیلیپینی خود «بنم ماروکسای» مدال برنز را به دست آورد و تا اینجا تکبرنز 2002 بوسان را برای ایران تکرار کرد. مهروز ساعی در جریان مسابقه گفته بود که برایم فرقی نمیکند که حریفم چه کسی است؛ باید با تمام وجود برای کسب مدال بجنگم و مزد زحماتم را بگیرم.
مهروز ساعی در مرحله نیمهنهایی در مبارزه با حریف اردنی خود با نتیجه 2 بر یک مغلوب شد و از رسیدن به دیدار پایانی بازماند و به این ترتیب مهروز ساعی و «این جونگلی» از کره جنوبی به طور مشترک در رده سوم قرار گرفتند.
مهروز ساعی که هدفش کسب خوشرنگترین مدال دوحه بود گفته است که هر ورزشکاری به باارزشترین مدال میاندیشد و من نیز از این قاعده مستثنی نیستم و با استراحتی کوتاه و تمرینات جدی تلاش میکنم که خود را برای حضور در مسابقات جهانی که 5ماه دیگر برگزار میشود آماده کنم.اما 6سهمیه کامل زنان تکواندوکار ایران در بازیهای آسیایی 2006 دوحه شامل مهروز ساعی، افسانه شیخی، مرجان تاتلاری، زینب حیدری، سارا خوشجمالفکری و نازیلا نظامی بود.
بانوان تکواندو در آغاز راه
سیدمحمد پولادگر -رئیس فدراسیون تکواندو- پیش از اعزام بانوان به قطر گفت که بانوان تکواندو ایران امسال در هر 6سهمیه مجاز در بازیهای آسیایی دوحه شرکت میکنند و این امید هم وجود دارد که مدالهایی کسب کنند.
وی یادآوری کرده بود که تکواندوی آسیا یعنی تکواندوی جهان و این یک واقعیت است که کسب مدال توسط بانوان تکواندوکار ایران که تازه در آغاز راه هستند چندان ساده هم به نظر نمیرسد.وی گفته است که خوشبختانه شرکت در رقابتهای بینالمللی طی یک سال گذشته ارزیابی مناسبی از وضعیت تکواندو بانوان در دسترس قرار داده است و امروز بانوان ما در جایگاهی قرار دارند که قرعه مناسب، آنها را به سکو هدایت خواهد کرد.
وی گفته است: در حالی که تا دو سال پیش برای ما فرقی نمیکرد حریف کیست و شکست تکواندوکار ایرانی در هر مسابقهای یک احتمال قوی بود اما امروز به جایگاهی رسیدهایم که تکواندوکاران دختر ایرانی در راند طلایی به مربیان کرهای و تایوانی میبازند و این برای آینده بانوان تکواندوکار ایران نویدبخش است.
کمبود تجربه
شاید مهمترین ضعف زنان تکواندوکار ایرانی کمبود تجربه است و این ضعف بهسادگی قابل رفع نیست اما با گذشت زمان میتوان امیدوار بود که زنان در این رشته بهخوبی بدرخشند.
زینب حیدری که در وزن نهایی 50کیلوگرم از دور مسابقات تکواندو دوحه حذف شد، در این باره میگوید: حضور در مسابقات جهانی و برگزاری اردوهای تدارکاتی بیشتر و امکان تمرین مشترک با مردان، تضمینکننده موفقیت تیمی است که این عوامل برای رقبای ما در جهان بهسادگی قابل دسترس است.وی گفته است که خوشبختانه مربیان و تکواندوکاران خوبی در کشور داریم که میتوانیم برای آمادگی بهتر استفاده کنیم.
نازیلا نظامی نیز در این باره میگوید: کره مهد تکواندو جهان است و زنان و دختران آنها سالهاست که در مسابقات جهانی و آسیایی حضور دارند و مهمترین رقبا محسوب میشوند.آنها با مردان رقابت میکنند و این موضوع به کسب تجربه آنان بسیار کمکرسان بوده است. اما مربی کرهای زنان تکواندوکار ایران «شین دون سن» میگوید باید سه اصل مورد توجه قرار گیرد؛ احترام بگذاریم، تمرین کنیم و به پیروزی فکر کنیم.
او بر این باور است که باید ذهن را تغییر داد و به پیروزی اندیشید. میگوید: تکواندو مجموعهای از حرکات دست و پاست اما آنچه بیش از تکنیکها اهمیت دارد، ادب و احترام است.